Productstandaardisatiestrategieën – Dit is de minst dure oplossing om producten op buitenlandse markten te krijgen. Dit betekent het produceren van een gestandaardiseerd product dat slechts minimale aanpassingen vereist voordat het op buitenlandse markten kan worden verkocht. Als het product echter een zogenaamd globaal product is dat aan wereldwijde behoeften voldoet en geen nationale eigenaardigheden hoeft te respecteren, is het een uniform product (geen aanpassingen nodig).
Voordelen van standaardisatie:
– aanzienlijke besparingen in de productie;
– besparingen op kosten voor technisch onderzoek en productontwikkeling;
– besparingen op kosten voor verkoopcommunicatie;
– internationaal concurrentievermogen;
– mogelijkheid om relatief snel internationale markten te betreden. [Nadelen van standaardisatie:
– Standaardisatie brengt het risico met zich mee dat de prestatie-eisen van individuele industrieën voortdurend worden verhoogd
– Houdt geen rekening met sociaaleconomische verschillen
– Zorgt voor hevige concurrentie op mondiaal niveau.
De wereldcomponentenstrategiewordt gebruikt vanaf het beginstadium van de ontwikkeling van nieuwe producten. Het is ontwikkeld om zoveel mogelijk identieke componenten te verkrijgen (met andere woorden, unificatie) tot het punt waarop het niet langer nodig is om de nationale vereisten van individuele landen te respecteren. Er worden echter al minimale extra kosten gemaakt voor de uiteindelijke conformiteit.
Productaanpassingsstrategie –betekent het volledig aanpassen van een bestaand product aan buitenlandse marktomstandigheden. De soorten factoren die in overweging worden genomen zijn onder andere:
– Wetgeving – bijv. voorschriften voor links- of rechtsrijdend verkeer (stuurwiel dienovereenkomstig aanpassen)
– Cultuur en religie – respecteren dat aanhangers van een bepaalde religie bepaalde voedingsmiddelen niet eten (bijv. moslims eten geen varkensvlees )
– Cultuur en esthetiek – sommige landen houden van minimalisme (bv. Europeanen), terwijl andere landen de voorkeur geven aan een meer sierlijk ontwerp en decoratie (bv. Japanners)
– Economische en technische voorschriften – vooral die met betrekking tot milieubescherming.
– Klimaat – bijv. gebruikte materialen die kunnen corroderen in vochtige omstandigheden.
– Koopkracht – afhankelijk van de koopkracht kunnen er meer versies van het product worden geproduceerd, waardoor het toegankelijk wordt voor armere bevolkingsgroepen.
– Niveau van technische kennis – producten zoveel mogelijk vereenvoudigen wanneer ze naar armere landen worden geëxporteerd
– Voorzieningen voor huishoudens en levensstandaard – in ontwikkelingslanden wordt de voorkeur gegeven aan gedroogd voedsel omdat huishoudens geen koelkast hebben.